مراغه در قلمرو سکوت
یكی از مصطلحات و معانی غلط كه وارد فرهنگ‌های لغت نیز شده است نام مـراغـه می‌باشد كه با كمال تعجب بزرگانی چـون:علامه‌دهخـدا و دكترمعیـن نیز این راه را به خطا پیمـوده‌اند. در فـرهنگ فارسی معین، ذیل كلمه‌ی «مـراغه» می‌خوانیم:«به خاك غلتیـدن،...و مـراغه فقط اسـم مكان یعنی: محل غلتیدن آمده»؛ در حالی كه كسانی چون دكتر معین تنها به ریشه‌ی عـربی واژه دقیق شده‌اند و این معنی را در زبان عـربی از بابِ تفعیـل(تمـریغ) و تفعّل (تمـرّغ) استخراج نموده‌اند؛ لكن نام شهر مـراغه خیلی پیشتر از حمله‌ی مغول و ورود زبان عربی به ایران استعمال می‌شده است.
بطلِمیوس(قلوذی) ـ منجـم و جغـرافـی‌دان معـروف یونانی ـ نام دریاچـه‌ی ارومیـه را به سبب نزدیكی‌اش به شهر مـراغه، «مارگیانه» آورده است كه هر زبان‌ناشناسی پـی به ریشـه‌ی باستانی نام مراغه می‌برد. چه، در لغت یونانی، حرف «غ» مصطلح نبوده و به‌جای آن از حرف «گ» استفاده می‌شده است.
واژه‌ی «راغ» در فارسی به معنی دشت آمـده است و این درحالی است كه كتب پهلوی، شهـر «رغـه»ی آذربایجان را بر روی دشتی نمایش می‌دهند كه بر روی كوهپایه‌ی كوه سهنـد قرار گرفته است. با توجه به این نكته، نام مراغه به معنی: رغه‌ی بزرگ (دشت وسیع) بوده است. به نوشته‌ی «دیاكونوف» قبل از ورود و اسكان مادها در این ناحیه، دولت «مانْنا» در حدود سال۷۱۵قبل از میلاد در این سرزمین حكومت داشته‌اند كه به نام ایالت «اوئیشدیش» نامیده می‌شد.
:: موضوعات مرتبط:
اطلاعات درباره مراغه ,
,
:: برچسب‌ها:
اطلاعات درباره مراغه ,
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
